Over ons
Larissa stelt zich voor
Ik ben Larissa, 27 jaar en een geboren dierenliefhebber. Al van kleins af aan zat kriebelde het al om voor dieren te zorgen. Of het nu kipjes waren, een konijn, hamster, ... , alle beestjes waren welkom. Na veel geduld kreeg ik op 9-jarige leeftijd mijn eigen hond, Lady, waar mijn liefde voor honden startte.
In 2013 begon ik aan de studie Diergeneeskunde in Gent. Ik werd ook meteen vrijwilliger in het lokale dierenasiel, om het gemis van mijn eigen dieren op te vangen. Al snel werd ik hier een vaste waarde. De studies bleken mij minder te liggen door de grote focus op theorie en een zeer beperkte praktische kant. Hierdoor stapte ik over naar de opleiding Agro- en Biotechnologie: Dierenzorg, om zo toch verder te kunnen gaan in de dierenwereld.
Intussen werkte ik al drie jaar in het dierenasiel, waar vervolgens een vacature vrijkwam. Na veel wikken en wegen besloot ik er volop voor te gaan. Ik startte in oktober 2016 als vaste dierenverzorger. Een job die ik tot op de dag van vandaag nog steeds met hart en ziel doe. In het asiel merkte ik echter al snel dat ik het gevoel had dat ik nog niet 'klaar' was.
In het asiel krijgen we ook regelmatig hondjes binnen die niet de nodige zorgen kregen in hun vorige thuis, de toestand waarin sommigen binnenkomen is dan ook niet te omschrijven. De medische verzorging en het helpen met aansterken van deze hondjes ging altijd vlot, bij zwaar verwaarloosde vachten konden we helaas nog té weinig zelf doen. Hierdoor startte ik in september 2020 de opleiding hondentrimmer bij Syntra. Hier leerde ik de basis van het hondentrimmen. In het begin was ik nog niet meteen verkocht aan het trimmen, maar naar het einde van de opleiding toe vond ik toch de liefde voor het trimmen, waardoor ik ook met veel plezier als trimmer aan de slag blijf.
Thuis kunnen we rekenen op het gezelschap van zes dieren. Onze hond Remco, een Labrador. Hiernaast hebben we vijf katten: Newton, Netflix, Poisson, Sjammie en Roskie. Ze werden allemaal vanuit het asiel geadopteerd.
Het ontstaan van Remconi
Ondanks mijn drukke agenda, heb ik nog veel dierenliefde over. Hierdoor wil ik graag nóg meer mensen helpen met de zorg van hun dier. Ik merkte bij mezelf bijvoorbeeld ook dat ik erg ongerust was over mijn dieren als ik op vakantie ging. Gaan vrienden en familie zien als er iets aan de hand is met een dier? Als ze medicatie moeten krijgen, zal het hen lukken om deze te geven? Het was ook soms een hele regeling, vaak bestaand uit een schema van verschillende mensen, die op bepaalde momenten kwamen zorgen voor de dieren. Hen naar een pension brengen, kreeg ik niet over mijn hart. Niet omdat ik vreesde dat ze niet goed voor hen gingen zorgen, maar vooral omdat ik mijn katten de stress van de verhuis naar een andere omgeving niet wilde aandoen. Hierdoor richtte ik 'Remconi' op, een oppasdienst aan huis én uitlaatservice. Als extraatje bieden we ook 'medische' verzorging aan, hiermee willen we mensen helpen met bijvoorbeeld het toedienen van medicatie aan hun huisdier.
'Remconi' werd genoemd naar mijn hond, Remco, die ik adopteerde in 2017. Hij verbleef anderhalf jaar in het asiel. Ondanks zijn rugzakje, zorgt hij ervoor dat er geen dag voorbij gaat zonder dat hij ons doet lachen. Hierdoor verdiende hij toch wel een plaatsje in de spotlights in mijn bedrijfsnaam. In mijn logo is hij dan uiteraard ook terug te vinden, samen zijn beste vriend: onze eerste kat Newton.
